De komende tijd zullen de berichten op Fithacking wat persoonlijker zijn dan je van me gewend bent. Dat zit zo: ik bezocht afgelopen vrijdag een bloggersbijeenkomst die me meer aan het denken zette over de richting die ik met Fithacking op wil. Dagelijks nieuws over wearables en apps was ik toch al niet van plan, omdat ik vind dat een opsomming van technische specs en de nieuwste apparaatjes niet aanzet tot veranderingen in je gedrag. Wat wel werkt, zijn tips hoe je ondanks een druk schema toch tijd kunt vinden om fit te worden.
Maar ik heb ook een andere reden om de komende tijd wat persoonlijker verhalen te schrijven. Ik heb dankzij Fitmo nu een personal trainer (Maarten van ViveActive), die me gaat begeleiden om aan mijn doelen te werken. Het is even wennen, want tot nu toe kwamen mensen naar mij toe, om te vragen welke hardloopapps ik gebruik en welke slimme oplossingen ik heb gevonden om met een minimum effective dose toch zoveel mogelijk uit je trainingstijd te halen. Vandaar mijn enthousiasme voor de 7 minuten workout (ik ben er trouwens een tijdje weer mee gestopt, zie Waarom ik geen 7 Minute Workout meer doe). Maar ik kwam terug, want de vaste reeks oefeningen geeft ook wel rust in je hoofd.
Eerst even iets over Fitmo: het is een Amsterdamse start-up die de wereld wil gaan veroveren met een dienst, die personal trainers voor iedereen bereikbaar maakt. Ik schreef er op iCulture al iets over. Het idee is dat je via apps en trackers je sportactiviteiten vastlegt, zodat de coach kan meekijken. Ik heb nog een flink wensenlijstje wat er nog allemaal in kan, maar het idee is goed en er is nog geen concurrentie.
Zateravond om 22:00 uur had ik het intake-gesprek met mijn coach, Maarten. Want dat is ook het handige van deze dienst: je kunt afspreken op de meest bizarre tijdstippen, zeker als je een coach kiest die in een andere tijdzone zit. Ik had even geen rekening ermee gehouden dat er die avond ook een journalistenborrel was, waardoor ik na anderhalf (ongezond) biertje snel naar huis terug moest om op tijd te zijn voor de videochat.
Het idee van een personal trainer is wat onwennig voor me. Ik zou het me best kunnen veroorloven, maar ik zag er voor mij niet direct het voordeel van. Ik ga liever zelf wat experimenteren. Mijn digitale coaches hebben namen als Tony Gonzalez van FitStar en Mark Lauren van You Are Your Own Gym. Ze zeggen niets terug, bellen niet als ik even geen zin heb en vragen niet of ik lekker in m’n vel zit. En dat is prima, want ik zoek niet naar een praatpaal. En als ik niet genoeg moeite doe, heb ik alleen mezelf daarmee. Ik doe al die moeite niet om de coach te plezieren, ik doe het voor mezelf. Ik vind het al vervelend als ik een halfuur in de kappersstoel moet zitten, laat staan dat ik er naar uit kijk om wekelijks in fitnesstoestellen te hangen, terwijl de personal trainer wat rondloopt, dingen noteert en aanwijzingen geeft. Zou het niet dodelijk saai zijn, om als trainer een uur lang met zo’n klant bezig te zijn? Ga je de tijd dan vullen met smalltalk over geplande vakanties, hoe het met de kinderen gaat en of je dat ene restaurantje al geprobeerd hebt? Of ontstaan er diepgaande gesprekken en kom je na verloop van tijd ook op elkaars verjaardagen? Ik heb geen idee. Ik heb al genoeg mensen om me heen en sporten is voor mij nou net zo’n bezigheid waarbij je even lekker niets hoeft. Gewoon een beetje rennen en alleen zijn met je gedachten.
Maar tegelijk snap ik ook wel dat zo’n personal trainer zin heeft. Als je niet (zoals ik) dagelijks bezig ben met het testen van allerlei apps, fitnesstrackers en andere sportgadgets, weet je niet altijd wat je moet doen en wat je moet meten. Toen trainer Maarten me de opdracht gaf om op de loopband elke minuut de hellingshoek te verhogen en daarbij mijn hartslag te meten, dan heb ik (na wat zoeken in m’n krat met sportspullen) wel vijf apparaten liggen om mijn hartslag te meten. Ik kan een hartslagmeter pakken, die na afloop een keurig lijstje met alle metingen uitspuugt. Wil ik weten of ik wel genoeg stappen heb gezet, dan heb ik wel twintig apps die me dat vertellen.
Maar voor doorsnee mensen geldt dat natuurlijk niet. Daar zit ook meteen de uitdaging voor Fitmo. Want z’n coach-op-afstand is best handig, maar hij kan op afstand niet echt zien wat je uitvoert en hoe bezweet je bent geraakt. Maarten vertelde me dat ik na verloop van tijd “voor een paar tientjes” best wat extra spullen kan aanschaffen, maar de crux zit ‘m volgens mij in de digitale spullen die meestal wel wat meer dan een paar tientjes kosten. Het is best nuttig om te weten hoe snel je hartslag weer daalt na inspanning. Of op welke momenten van de dag je veel of weinig beweegt, zodat je kunt kijken hoe je die 10.000 stappen per dag wat makkelijker kunt halen. De ideale Fitmo-gebruiker heeft al een smartphone, stappenteller en hartslagmeter en weet ‘ie ook hoe die te gebruiken.
Maar ik snap ook wel, dat als je een drukke baan hebt die niets met apps of sport te maken heeft, dat je je overdag gewoon op je werk wilt concentreren en tijdens het sporten liever iemand hebt, die over je schouder meekijkt, de beslissingen voor jou neemt en alle noodzakelijke metingen uitvoert. Net zoals Gijsbregt Brouwer in mijn boek zegt over topsporters: “Atleten houden zich zelf helemaal niet bezig met meten, want ze hebben coaches en begeleiders die dat voor hen doen.” In de periode dat ik nog fanatiek in de sportschool rondhing, had ik eigenlijk ook wel graag gezien dat een trainer regelmatig even langs wandelde om te zeggen: “Hey, you’re doing it wrong!”. Nog een ander persoon die in mijn boek voorkomt en waar ik tot vervelens toe quotes van rondstrooi: Henk Kraaijenhof. Die vertelde me tijdens het interview dat ik met hem voerde, dat er zo oneindig veel factoren zijn waarmee je als trainer mee kan variëren. Dat maakt het werk van een trainer ook zo ingewikkeld – en het lijkt me extra ingewikkeld als de gebruiker op afstand zit en via een app aangeeft dat “het wel lekker ging”. Hoe interpreteer je dat dan? Nog meer data verzamelen? Kraaijenhof over andere trainers: “De meeste doen aan nutteloze dataverzameling”.
Binnenkort meer.